| Hoofdstuk 21 - Paragraaf 4 |
21. Buikpijn
21.4 Buik en embouchure
Een sterk verwaarloosd probleem zijn de verborgen buikklachten. Het zenuwstelsel kent globaal genomen een somatisch of animaal deel voor het bewegen en het gevoel en daarnaast is er het autonome of vegetatieve deel.
Dat laatste zie ook het plaatje, bestaat weer uit een Parasympatisch deel, dat globaal gesproken zorgt voor rust en herstel in je vitale organen, zie linkerkant van de tekening, functie links.
En uit een Orthosympatisch of sympatisch deel, zie rechts op de tekening. Globaal gesproken draagt dat systeem de verantwoording voor orgaanactiviteiten bij inspanning, zie functie rechts.
De termen efferent en afferent betekenen simpel gezegd:
Efferent : prikkels vanuit het centrale zenuwstelsel naar de organen toe
Afferent: prikkels vanuit de organen naar het centrale zenuwstelsel toe.
In het geval van de parasympaticus gaat dat via zenuwen, 3 namen:
1.De Nervus Vagus
2.De Nervus Phrenicus
3.De Plexus Pelvicus
Voor het afgeven van prikkels vanuit de buik naar het centrale zenuwstelsel toe zijn vooral de N.Vagus en de N.Phrenicus verantwoordelijk. De plexus Pelvicus behartigt het onderste buikdelen, geslachtsorganen, blaas, ureteren, eierstokken, endeldarm etc.
In armen en benen is zover bekend geen Parasympaticus aanwezig.
Klik op een plaatje om te vergroten.
De informatie uit N.Vagus en N.Phrenicus komt binnen , zoals je kunt zien , in het halsruggemerg en in de hersenstam.
Als er orgaanstoornissen zijn of van de orgaanvliezen treden er meestal eerst geen orgaanfunctiestoornissen op, of pijn ter plaatse maar REFERRED PAIN (ZIE HOOFDSTUK 29). Storingen elders vanuit de nek of de hersenstam, dus vooral eerst in hoofd, zintuigen, nek, hals, schouders en/of armen. Hier zijn we dan ook behalve neurologische informatie ook informatie uit de acupunctuur. Het betreft dan het verloop van meridianen, zie hoofdstuk 19.18. Een paar voorbeelden. Galblaasproblemen kunnen leiden tot klachten aan de zijkant van het lichaam en hoofd, dus ook van het embouchure. Kaakklachten bv. al dan niet met kauwspierproblemen.
Maagproblemen kunnen leiden tot direct krachtverlies van de Mondkringspier. M.a.w. Klachten op afstand. Zangers en blazers moeten daar dus wel op verdacht zijn en dat bij voorkomende gevallen met hun medicus bespreken, hoewel de meeste artsen daar niet veel van zullen begrijpen, helaas.
Opvallend is de dus dit soort problemen zich niet direct in en rond het orgaan manifesteren. Pas na een langer durend referred symptoms gebeuren er orgaanfunctiestoornissen optreden en pas daarna pijn in en rond die organen. Dat is juist het verradelijke. Zie hoofdstuk 29. Triggerpoints, tenderpoints, trigger area’s etc etc.
Zoals je ziet geeft de Nervus Phrenicus signalen van organen af maar ook vanaf het middenrif. Ook takken van de N.vagus doen dat, zoals je kunt zien. De hersenen zullen bij binnenkomende overprikkeling de functie van het middenrif temperen om overmatige druk op de organen te voorkomen. Je inademing komt daarmee in het gedrang. Hoe lager je zit tijdens het musiceren, hoe groter de druk op de organen, vooral bij een diepe inademing.
Maar behalve de verminderde diafragmafunctie bij inademing zal ook de ademsteun aan banden worden gelegd omdat extra druk vanuit het diafragma op de organen en hun vliezen door de hersenen (sensomotoriek) zal worden voorkomen. Dit proces verloopt geleidelijk en dat is het verradelijke ervan. Stap voor stap wordt je musiceren meer en meer belemmerd. Je topprestaties komen in het gedrang.
Maar dat is nog niet alles. Omdat storende overprikkeling vanuit de buik uiteindelijk in het halsruggemerg en de hersenstam terechtkomen zullen ook de hersenzenuwfuncties in het gedrang komen. En dat betreft al je zintuiglijke waarneming maar ook alle spierfuncties van mond, gezicht, kaken, tong, huig, pharynx en larynx die onder druk komen te staan. De kracht en accuratesse verdwijnt. Zelfs pijn kan optreden en herhaalde functies zoals snelle tongbewegingen raken vertraagd door vermoeidheid. Vergelijk het slaan met een hamer op een spijker.D e eerste klappen gaan goed maar geleidelijk verdwijnt de kracht en de doorbloeding wordt minder.
Hier komt dan het orthosympatische systeem in het beeld. Vanuit de truncus sympaticus, de grensstreng naast de wervelkolom bereiken de afferente prikkels het ruggemerg en zullen de efferente hun taken slechter nakomen. En dat houdt in dat de vaatverwijding die nodig is voor alle genoemde spieren, ademspieren inclusief het middenrif , minder gaat worden en je O2 gebrek krijgt in je embouchure.
Hoe kun je nu constateren dat bij genoemde problemen één of meerdere organen slecht functioneren of pijn doen?
Dat is in feite heel eenvoudig. De arts moet jou neerleggen, met opgetrokken, dus gebogen knieen, voeten gewoon op de bank. Dan gaat hij successievelijk het hele gebied vanaf onder de ribbenboog palperen met de vingers, steeds dieper. Zodra hij zwelling voelt en daarbij vaak ook pijn, is het noodzaak voor verder onderzoek. ( Huidrektesten met bindweefselpijn zijn ook alarmerend.) En evt behandeling.
Wil je meer weten, raadpleeg mij of Revalidatie Friesland Dr.Kees Hein Woldendorp, muziekrevalidatie arts, zie 19.16.
Klik op een plaatje om te vergroten.
|
